Op weg naar Westerwolde

Het tij lijkt te keren. Het nieuwe provinciebestuur van SP, CDA, D66, ChristenUnie
en GroenLinks wil niet langer per decreet opleggen wie met wie moet fuseren bij

de gemeentelijke herindeling. Ook hoeven het niet per se megagemeenten te worden.

Een gunstige ontwikkeling die de kleinschalige cittaslow-gemeente Westerwolde
(Bellingwedde en Vlagtwedde) weer een stapje dichterbij brengt.
Komt 'mien dreum' dan toch uit?

Swingende Bach in Emmen

Orion Ensemble verovert met Bach harten van Emmenaren

Op 26 april konden in Emmen zelfs de decibellen van de kermis op deze koopzondag niet op tegen de onovertroffen muziek van Johann Sebastian Bach. Het Orion Ensemble verzorgde als sluitstuk van het Bachfestival een swingend programma met muziek van dit muzikale genie én door hem geïnspireerde componisten in de Grote Kerk.

Culturele hart
Werd onlangs nog de Matthäus Passion in het culturele hart van Emmen (want zo mogen we de Grote Kerk langzamerhand wel noemen) ten gehore gebracht, dit keer setzten wir Uns nicht mit Tränen nieder, maar liet het Orion Ensemble vooral een vrolijke Bach horen.
Het trio, bestaande uit pianist Leonard Leutscher, violiste Pauline Terlouw en celliste Carla Schrijner opende met een sonate van Bach, gevolgd door zeer diverse, boeiende 'Hommages aan JSB' door Poulenc, Honegger, Rimski-Korsakov en Morricone (ja, die van de filmmuziek van 'Once upon a time in the West').

Muziektheater
Ook het theatrale element ontbrak niet. Na de eerbetonen verlieten de leden van het Orion Ensemble het podium. Een vrouw kwam het podium op om de stoelen en lessenaars voor de gastspelers klaar te zetten. De toneelknecht, denk je dan in de kerk. Totdat ze de contrabas pakte, op een kruk ging zitten en begon te spelen. Het bleek dus Astrid Schrijner te zijn. De celliste en de pianist volgden en samen zetten ze de Goldbergvariaties van Bach in. Daarna schreden Pauline Terlouw, altvioliste Veronika Lénártová en violiste Marie-José Schrijner, voorafgegaan door hun prachtige klanken, al spelend naar het podium.

Een volle Grote Kerk luistert naar het Orion Ensemble en consorten.

Jazz

Het zo ontstane sextet speelde vervolgens 'Bach to me - revisiting J.S. Bach' van Cesare Picco. Hij maakte bijna jazz van het vijfde |Brandenburgs Concert! Verrassend, vernieuwend en verwonderend. Maar ook: mooi.
Na een opzwepende 'Bachanias Brazileiras nr. 5' van Lobo speelden de gedreven en bekwame musici als uitsmijter een van de Brandenburgse Concerten. Deze schreef Bach in Köthen, waar hij aan het hof van vorst Leopold de gelukkigste periode van zijn leven had. Althans volgens Leonard Leutscher, de pianist van het Orion Ensemble, die de werken op sprankelende wijze van een toelichting voorzag. Samen met violiste Pauline Terlouw nam hij ook het initiatief voor het Bachfestival in Emmen.

Hier speelt Cesare Picco zelf als pianist zijn transcriptie

van het vijfde Brandenburgs Concert van Bach (deel 3: Allegro)

Geslaagd Bachfestival
Ik begreep dat ook de andere onderdelen van het Bachfestival, zoals de film 'Mein name ist Bach', het literaire concert (met Sanne Terlouw) 'Bach in, Bach uit' en de Bachmanifestatie voor amateurmusici meer dan geslaagd waren. In ieder geval was dat ook de korte cursus 'Bach binnenste buiten', waar ik zelf aan deelnam en waarbij Leonard Leutscher je kennis liet maken met de vermaarde musicus en componist Bach, maar vooral ook met de mens die Johann Sebastian was: de ene keer himmelhoch jauchzend, dan weer zum Tode betrübt. Net als wij allemaal.

Informatie
Voor informatie over het Orion Ensemble (en o.a. Het Luisterrijk en het Bachfestival in mei in Utrecht) klik hier.

Sonnet veur Westerwol

         
          Mien dreum
   

            Zun komt op bie de knoalen, recht as linioalen,

            n raaiger vlaigt vot om hail langzoam te doalen
            bie kronkelnde Roeten Oa; haarten daanzen
            onderwegens over schiere, oetgestrekte velden.

            n Liester zingt, n doeve koert en n kou hoelt.
            Ales gruit en bluit grofdoadeg. En ik? Ik boeg
            veur de noatuur, cultuur en veur de minsen;
            ik kin mie hier ja gain mooier leven winsen.

            Dít is Westerwol, t laand van mien dreumen,

            de stee woar k allergloependst veul van hol.
            Gain stadskeboal, man vree en stilleghaid.

            Dít is Westerwol, gemainte van mien dreumen,

            mit Haarpel, Olschanze, Smilke, Bennewol.
            Gain stadskeboal, man vree en stilleghaid.

            Hans ter Heijden 

Roeten Oa bie Smilke

 

Weg coulisse

Eigenlijk was het maar een armzalige coulisse,

dat productiebosje achter ons huis, maar je raakt

er onbewust toch op een of andere manier aan gehecht.

Je weet dat het ooit verdwijnt, maar hoopt van niet.

 

 

Nu is het op een haar na geveld. Niet door de storm,

maar door een enorme schaar. Een voor een werden

de bomen zomaar weggeknipt. Au! Weg coulisse.

Onze horizon is verbreed. Kijk, dat dan weer wel.